1.فضیلت دانش طلبى

مـَن سَلَکَ طَریقاً یَطلُبُ فِیهِ عِلماً سَلَکَ اللهُ بِهِ طَرِیقاً اِلـى الجَنَّةِ ... وَ فَضلُ العالـِمِ عَلـَى العابِدِ کَفَضْلِ القَمَـرِ عَلَـى سـائِرِ النُجُـومِ الَیْلَةِ البَـدْرِ.

 هرکه راهى رود که در آن دانشـى جـوید , خداوند او را به راهى که به سـوى بهشت است ببرد , و برترى عالم بر عابـد ماننـد برتـرى ماه در شب چهارده بـر دیگـرستارگان است .

ستارگان است .

اصول کافى , ج 1, ص 42.

2.دین یابى ایرانیان

لَو کانَ الدِیـنُ عِنْدَ الثُرَیَّا لَذَهَبَ بِهِ رَجُلٌ مِن فارْس ـ اَو قَالَ مِـنْ اَبْنَاءِ فَارْس- حَتّى یَتَنَاوَلَهُ , اگـر دین در ستاره ثـریا باشد , هـر آینه مـردى از سـرزمین پارس ـ یا ایـن که فـرمـوده از فـرزنـدان فـارس ـ به آن دست خـواهنـد یـافت.

صحیح مسلـم , ج 4، ص 1972؛ کتاب فضائل الصحابه , حـدیث 230

3.ایمان خواهى ایرانیان

اِذَا نَزَلَتْ عَلَیهِصلی الله علیه وآله سُـورَةُ الجُمعَةِ فَلَمَّا قَرَا "وَ آخَریـنَ مِنْهُم لَمَّا یَلَحَقُوا بِـهِم"سوره جمعه , آیه 3، قَالَ رَجُلٌ مِـنْ هَولاءِ یَا رَسولَ اللهِ: فَلِمَ یُراجِعُهُ النبىصلی الله علیه وآله، حَتّى سَئَلَهُ مَرَّةً اَو مَرَّتَین اَو ثَلاثاً.

قَالَ وَ فِینَا سَلمانُ الفارسـى قَالَ فـَوَصَعَ النَّبـِى یَدَهُ عَلَى سَلمَان ثُـمَّ قَالَ : لَـو کَـان الاِیمـانُ عِنْـدَ الثُّرَیّـا لَنـَالَهُ رِجـالٌ مِن هَـؤُلاءِ.

وقتـى که سـوره جمعه بر پیامبـر اکرمصلی الله علیه وآله نازل گردیـد و آن حضرت آیه "وَ آخَریـنَ مِنْهُم لَمَّا یَلَحَقُوا بِـهِم" را خـوانـد، مردى گفت : اى پیامبـر خـدا مراد ایـن آیه چه کسانـى است ؟ رسـول خدا به او چیزى نگفت تا ایـن که آن شخص یک بار ,دوبار , یا سه بار سوال کرد.

راوى میگـوید: سلمان فارسى در میان ما بود که پیامبراکرمصلی الله علیه وآله دستـش را روى دوش او نهاد, سپـس فرمـود: اگر ایمان به ستاره ثریا برسد هرآینه مـردانـى از سـرزمیـن ایـن مـرد به آن دست خـواهنـد یافت .

صحیح مسلم , ج 4, ص 1972, کتـاب فضـائل الصحابه

 1.فضیلت دانش طلبى

مـَن سَلَکَ طَریقاً یَطلُبُ فِیهِ عِلماً سَلَکَ اللهُ بِهِ طَرِیقاً اِلـى الجَنَّةِ ... وَ فَضلُ العالـِمِ عَلـَى العابِدِ کَفَضْلِ القَمَـرِ عَلَـى سـائِرِ النُجُـومِ الَیْلَةِ البَـدْرِ.

 هرکه راهى رود که در آن دانشـى جـوید , خداوند او را به راهى که به سـوى بهشت است ببرد , و برترى عالم بر عابـد ماننـد برتـرى ماه در شب چهارده بـر دیگـرستارگان است .

ستارگان است .

اصول کافى , ج 1, ص 42.

2.دین یابى ایرانیان

لَو کانَ الدِیـنُ عِنْدَ الثُرَیَّا لَذَهَبَ بِهِ رَجُلٌ مِن فارْس ـ اَو قَالَ مِـنْ اَبْنَاءِ فَارْس- حَتّى یَتَنَاوَلَهُ , اگـر دین در ستاره ثـریا باشد , هـر آینه مـردى از سـرزمین پارس ـ یا ایـن که فـرمـوده از فـرزنـدان فـارس ـ به آن دست خـواهنـد یـافت.

صحیح مسلـم , ج 4، ص 1972؛ کتاب فضائل الصحابه , حـدیث 230

3.ایمان خواهى ایرانیان

اِذَا نَزَلَتْ عَلَیهِصلی الله علیه وآله سُـورَةُ الجُمعَةِ فَلَمَّا قَرَا "وَ آخَریـنَ مِنْهُم لَمَّا یَلَحَقُوا بِـهِم"سوره جمعه , آیه 3، قَالَ رَجُلٌ مِـنْ هَولاءِ یَا رَسولَ اللهِ: فَلِمَ یُراجِعُهُ النبىصلی الله علیه وآله، حَتّى سَئَلَهُ مَرَّةً اَو مَرَّتَین اَو ثَلاثاً.

قَالَ وَ فِینَا سَلمانُ الفارسـى قَالَ فـَوَصَعَ النَّبـِى یَدَهُ عَلَى سَلمَان ثُـمَّ قَالَ : لَـو کَـان الاِیمـانُ عِنْـدَ الثُّرَیّـا لَنـَالَهُ رِجـالٌ مِن هَـؤُلاءِ.

وقتـى که سـوره جمعه بر پیامبـر اکرمصلی الله علیه وآله نازل گردیـد و آن حضرت آیه "وَ آخَریـنَ مِنْهُم لَمَّا یَلَحَقُوا بِـهِم" را خـوانـد، مردى گفت : اى پیامبـر خـدا مراد ایـن آیه چه کسانـى است ؟ رسـول خدا به او چیزى نگفت تا ایـن که آن شخص یک بار ,دوبار , یا سه بار سوال کرد.

راوى میگـوید: سلمان فارسى در میان ما بود که پیامبراکرمصلی الله علیه وآله دستـش را روى دوش او نهاد, سپـس فرمـود: اگر ایمان به ستاره ثریا برسد هرآینه مـردانـى از سـرزمیـن ایـن مـرد به آن دست خـواهنـد یافت .

صحیح مسلم , ج 4, ص 1972, کتـاب فضـائل الصحابه

4.مشمولان شفاعت

اَربَعَةُ اَنَا الشَفِیعُ لَهُم یَومَ القِیَمَةِ :  مُعینُ اَهلِ بَیتِى وَ القَـاضِـى لَهُـم حَـوائِجَهُم عِنْـدَ مَـا اضْطـَـرُّوا اِلَیهِ وَالمُحِبُّ لَهُم بِقَلبِهِ وَ لِسانِهِ وَالدَافِعِ عَنهُم بِیَدِهِ .

 چهار دسته انـد که مـن روز قیـام شفیع آنهاهستـم :

1ـ یارى دهنده اهل بیتم , 2ـ بـرآورنـده حـاجـات اهل بیتـم به هنگـام اضطـرار و نـاچـارى , 3ـ دوستدار اهل بیتم به قلب وزبان , 4ـ و دفـاع کننـده از اهل بیتـم با دست و عمل .

خصـال صـدوق , بـاب اربعه , ص 215, حـدیث 1.

5.ملاک پذیرش اعمال

لایُقبَلُ قَولٌ اِلّا بِعَمَلٍ وَ لایُقبَلُ قَـولٌ وَ لاعَملٌ اِلّا بِنِیَّةٍ وَ لا یُقبَلُ قَـولٌ وَ لاعَملٌ وَ لا نِیَّةٌ اِلّا بِاِصابَةِ السُنَّةِ .

 نزد خداوند سخنى پذیرفته نمیشود مگر آن که همراه با عمل باشد , و سخـن و عملى پذیرفته نمـیشـود مگـر آن که همراه با نیت خالص باشـد .و سخـن و عمل و نیتـى پذیـرفته نمـیشـود مگـر آن که مطـابق سنت بـاشد.

بحار الانوار ج 2, ص 174.

6.صفات بهشتى

اَلا اُخبَرُ کـُم بِمَـن تَحرُمُ عَلَیهِ النارُغَداً؟ قِیلَ بَلى یَا رَسـولَ اللهِ .

فَقالَ : الهَیِّـنُ القَریبُ اللَّیِّنُ السَّهل .

 آیا کسـى را که فرداى قیامت , آتـش بر او حرام است به شما معرفى نکنـم ؟ گفتند: آرى , اى پیامبر خدا.

فرمـود: کسى که متیـن , خونگرم , نرمخـو و آسانگیر باشد.

ثواب الاعمال ص 381.

 

7.نشانه هاى ستمکار

عَلامَةُ الظالِمِ اَربَعَة :یَظلِمُ مَن فَوقَهُ بِالمَعصِیَةِ وَیَملِکُ مَـن دُونَهُ بِالغَلَبَةِ وَ یَبْغِضُ الحَقَّ وَ یَظهَرُ الظُلمَ.

 نشانه ظالم چهار چیز است : 1ـ با نافرمانى به مافوقش ستم میکند, 2ـ به زیـر دستـش بـا غلبه، فـرمـانـروایـى مـیکنـد, 3ـ حق را دشمـن مـیدارد, 4ـ و ستـم را آشکـار مـیکنـد.

تحف العقول ص 21.

 

8.شعبه هاى علوم دین

اِنَّمَـا العِلـمُ ثَلاثَةٌ : آیَةٌ مُحکَمَةٌ اَو فَریضَةٌ عَادِلَةٌ اَو سُنَّةٌ قَـائِمَةٌ و مَـا خَلاهُــنَّ فَهُوَ فَضلٌ .

 همـانـا علـم دیـن سه چیز است , وغیــر از اینها فضل است : 1ـ آیه محکمه (که منظور از آن علـم عقـــائد است ), 2ـ فـریضه عادله ( که منظور از آن علـم اخلاق است ), 3ـ و سنت قـائمه ( که منظور از آن علـم احکـام شــریعت است ).

اصول کافى , ج 1, ص 37.

 

9.فتواى نااهل

مَـن اَفْتـَى النـَّاسَ بِغَیـرِ عِلـمٍ، فَقَـد هَلَکَ وَ اَهْلَکَ .

 کسـى که بدون صلاحیت علمى براى مردم فتـوا دهد, خـود را هلاک ساخته و دیگران را نیز به هلاکت انداخته است .

اصول کافى , ج 1, ص 54.

 

10.روزه واقعى

الصائِمُ فـِى عِبـادَةٍ وَ اِنْ کـانَ فـِى فِـراشِهِ مَـا لَـم یَغْتَب مُسلِمــاً.

 روزه دار ـ مادامـى که غیبت مسلمانـى را نکرده باشد ـ همـواره در عبادت است , اگر چه در رختخواب خود باشد.

تهذیب الاحکام , ج 4, ص 190.

 

11.فضیلت رمضان

شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللهِ عَزَّوجَلَّ و هـُو شَهرٌ یُضاعَفُ فیهِ الحَسناتِ وَ یَمْحُـو فِیهِ السَّیِئاتِ وَ هُو شَهرُ البـَرَکَةِ وَ هُوَ شَهرُ الاِنابَةِ وَ هُوَ شَهرُ التَـوبَةِ وَهُو شَهرُ المَغْفـِرَةِ وَ هـُو شَهرُ العِتْقِ مِن النَّارِ وَالفَوزِ بِالجَنَّةِ، اَلا فَاجْتَنِبُـوا فِیهِ کُلَّ حَرامٍ وَ اَکثِرُوا فِیهِ مِن تِلاوَةِ القُرآن ...

 ماه رمضان ماه خداوند عزیز و جلیل است، و آن ماهـى است که درآن نیکی‌ها دوچندان و بدی‌ها محو میشود, ماه برکت و ماه بازگشت به خدا و تـوبه ازگنـاه و مـاه آمـرزش و مـاه آزادى از آتـش دوزخ و کـامیـابـى به بهشت است . آگاه بـاشیـد در آن ماه از هـرحـرامـى بپـرهیزیـد و قـرآن را زیاد بخـوانیـد.

بحار الانوار, ج 96, ص 340.

 

12.نشانه اى شکیبا

عَلامَةُ الصَابِرِ فِى ثَلاثٍ‌ : اَوَّلُها اَنْ لایَکسِل و الثانِیه اَنْ لایَضجِـر, والثالِثُهِ اَنْ لایَشکـُو مِن رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ , لِاَنَّهُ اِذَا کَسِلَ فَقد ضَیعَ الحَقَّ , وَاِذا ضَجِرَ لَـم یُـؤَدِ الشُکرَ, وَاِذَا شَکَى مِن رَبِّهِ عََزَّوَجَلَّ فَقَد عَصَاهُ .

 علامت صابر در سه چیزاست : اول : آن که کسل نشـود, دوم : آن که آزرده خاطـرنگردد, سـوم آن که از خـداونـدعزوجل شکوه نکند, زیرا وقتى که کسل شـود, حق را ضایع میکند, وچـون آزرده خاطرگـردد شکـر را به جا نمـیآورد, و چـون از پـروردگارش شکایت کنـد در و واقع او را نافرمانى نموده است .

همان , ج 71, ص 86.

 

13.بدترین جهنمى

اِنَّ اَهلَ النَّارِ لَیَتَأَذُّونَ مِن رِیحِ العالـَمِ التارِکِ لِعِلمِهِ وَ اِنَّ اَشَدَّ اَهلِ النَّارِ ندامَةٌ وَ حَسرَةُ رَجُلٍ دَعَا عَبْـداً اِلـَى اللهِ فَاستَجابَ لَهُ وَ قَبِلَ مِنْهُ فَاَطاعَ اللهُ فَاَدْخَلَهُ اللهُ الجَنَّةَ وَ اَدْخَلَ الـدَاعِىَ النَارَ بِتَرْکِهِ عِلْمَهُ.

 همانا اهل جهنـم از بوى گند عالمى که به علمش عمل نکرده رنج میبرند, و از اهل دوزخ پشیمانـى و حسرت آن کـس سخت تـر است که در دنیا بنـده اى را به سـوى خـدا خـوانده و او پذیرفته و خدا را اطاعت کرده و خـداوند او را به بهشت در آورده ولـى خـود دعوت کننـده را به سبب عمل نکـردن به علمـش به دوزخ انداخته است.

اصول کافى , ج 1, ص 55.

 

14.عالمان دنیا طلب

اَوحـَى اللهُ اِلـَى داودَعلی نبیّنا و اله و علیه السلام: لاتَجعَل بَینِـى وَ بَینِکَ عالِماً مَفتـوناً بِالدُنْیا فَیَصُـدُکَ عَن طَریق مَحَبَّتِى فَاِنَّ اولَئِکَ قَُطّاعُ طُرُقِ عِبادِى المُرِیدِیـن , اِنَّ اَدْنَى مَا اَنَا صَانِعٌ بِهِم اَنْ اَنْزَعَ حَلاوَةَ مُناجَاتِى عَنْ قُلوبِهِم .

 خداوند به داودکه درود خدا بر او و بر پیامبر اسلام و خاندانش بادوحى فرمود که : میان مـن و خودت عالـم فریفته دنیا را واسطه قرار مده که تو را از راه دوستی‌ام بگرداند, زیرا که آنان , راهزنان بندگان جـویاى مـن‌اند, همانا کمتر کارى که باایشـان کنـم ایـن است که شیـرینـى منـاجـاتـم را از دلشـان بـرکنم .

همان , ج 1ص 58.

 

15.نتیجه یقین

لـَو کُنْتُم تُوقِنُونَ بِخَیرِ الاخِرَةِ وَ شَرِّها کَمَا تـُوقِنُونَ بِالدُّنیا، لَآثَرْتـُم طَلَبَ الاخِرَةِ .

اگر شما مردم یقین به خیر وشـر آخـرت مـیداشتیـد, همان طـور که یقیـن به دنیاداریـد البته در آن صـورت آخـرت را انتخـاب مـیکـردیـد.

تنبیه الخـواطـر و نزهه النواظر(معروف به مجمـــوعه ورام ) , ج 1, ص 134.

 

16.نخستین پرسش‌هاى قیامت

لاتَزُولُ قَـدَمـاً عبـدٌ یَـومَ القِیامَةِ حَتَّـى یُسئَلُ عَنْ اَربَع : عَنْ عُمرِهِ فِیمَا اَفْنَاهُ , وَ عَن شَبَابِهِ فِیمَا اَبْلاهُ , وَ عَن مَالِهِ مِنْ اَیْنَ اِکتَسَبَهُ وَ فِیمَا اَنْفَقَهُ وَ عَن حُبِّنَا اَهَلِ البَیتِ .

 هیچ بنـده اى در روز قیامت قدم از قـدم بـر نمـیدارد تا از ایـن چهار چیزاز اوپرسیده شود: 1ـ از عمـرش که در چه راهـى آن را فـانـى نمـوده , 2ـ واز جـوانـى اش که در چه کـارى فـرسـوده اش ســـاخته , 3ـ و از مـالـش که از کجـابه دست آورده و در چه راهـى صـرف نموده , 4ـ و از دوستى ما اهل بیت .

خصـال صـدوق ص 253, و مشکـاه الانـوار , ص 171.

 

17.محکم کارى

وَلَکِـن الله یُحِبُّ عَبـْـداً اِذَا عَمِلَ عَمَلاً اَحْکَمَهُ .

 پیامبـر اکـرمصلی الله علیه وآله وقتـى که بـا دقت قبـر سعد بـن معاذ را پـوشـانـد فـرمـود: میدانـم که قبر سرانجام فرو میریزد و نظم آن بهم میخـورد, ولـى خداوند بنده اى را دوست مـیدارد که چـون به کـارى پـردازد آن را محکـم واستـوار انجـام دهـد.

امالى صدوق , ص 231

 

18.مرگ , بیدارى بزرگ

الناسُ نِیام اِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا.

 مـردم در خـواب انـد وقتـى که بمیـرنـد , بیـدا مـیشـونـد.

لئالى الاخبار, ص 386.

19.ثواب اعمال کارساز

سَبْعَةُ اَسبـابٍ یَکسِبُ العَبـدُ ثـَوابَهَا بَعدَ وَفـاتِهِ : رَجُلٌ غَرَسَ نَخلاً اَو حَفَـرَ بِئْراً اَو اَجْـرَى نَهراً اَو بَنَـى مَسجِـداً اَو کَتَبَ مُصْحَفاً اَو وَرَثَ عِلمـاً اَو خَلَفَ وَلَـداً صَـالِحـاً یَستَغْفِـرُ لَهُ بَعدَ وَفـَاتِهِ .

 هفت چیز است که اگر کسى یکی از آنها را انجام داده باشد, پس از مرگـش پاداش آن هفت چیز به او میرسد:.

1ـ کسـى که نخلـى را نشـانـده بـاشـد (درخت مثمـرى را غرس کـرده بـاشد).

2ـ یا چاهى را کنده باشد.

3ـ یا نهرى را جارى ساخته باشد.

4ـ یا مسجدى را بنا نموده باشد.

5ـ یا قرآنى نوشته باشد.

6ـ یـا علمـى را از خـود بـر جـاى نهاده بـاشـد.

7ـ یا فـرزنـد صـالحـى را باقـى گذاشته بـاشـد که بـراى او استغفـار نمـایـد.

مجموعه ورام , ج 2,ص 110.

20.سعادتمندان

طُـوبَـى لِمَـن مَنَعَهُ عَیْبُهُ عَن عُیـُوبِ المُـومِنِیـن مِن اِخْـوَانِهِ، طُـوبَـى لِمَـنْ اَنْفَقَ القَصْـدَ وَ بَذَلَ الفَضْلَ وَ اَمسَکَ قَـولَهُ عَنْ الفُضـولِ وَ قَبیحَ الفِعلِ

 خوشا به حال کسى که عیبـش او را از عیوب برادران مومنـش باز دارد، خوشا به حال کسـى که در خرج کردن میانه روى کند و زیاده از خرج راببخشد و از سخنان زائد و زشت خوددارى ورزد.

روضه کافى , ص 248.

 

21.دوستى آل محمد

مَن مَاتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحمدٍ مَاتَ شَهیداً.

اَلا وَ مَن مَاتَ عَلـى حُبِّ آلِ مُحمـدٍ مَاتَ مَغفُـوراً لَهُ .

اَلا وَ مَن مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحمدٍ مَاتَ تَائِباً.

اَلا وَ مَن مَاتَ عَلـى حُبِّ آلِ مُحمـدٍ مَاتِ مُومِنـاً مُستَکمِلَ الایمانِ .

اَلا وَمَن مَاتَ عَلى بُغضِ آلِ مَُحمدٍ جَاءَ یَومَ القِیامَةِ مَکتـُوباً بَیـنَ عَیْنَیْهِ "مَأْیُـوسٌ مِن رَحمَةِ اللهِ ".

اَلا وَ مَن مَاتَ عَلـى بُغضِ آلِ مُحمـدٍ لَم یَشُـمّ رَائِحَةَ الجَنَّةَ .

کســى که بـا دوستـى آل محمـددرود خدا بر او و خاندانش باد  بمیـرد شهیـد مرده است .

آگـاه بـاشیـد کسـى که بـا دوستـى آل محمـددرود خدا بر او و خاندانش باد  بمیـرد آمـرزیـده مــرده است .

آگاه باشیـد کسـى که بـا دوستـى آل محمـددرود خدا بر او و خاندانش باد  بمیـرد تـوبه کـار مـرده است .

آگاه باشیـد کسـى که با دوستـى آل محمـددرود خدا بر او و خاندانش باد  بمیرد , با ایمان کامل مرده است .

آگاه باشیـد کسـى که با دشمنـى آل محمـددرود خدا بر او و خاندانش باد  بمیرد , در حالـى به صحراى قیامت مـیآیـد که بـر پیشـانـى اش نـوشته شـده "نـا امیـد از رحمت خدا".

آگاه باشید کسـى که با دشمنـى آل محمد درود خدا بر او و خاندانش باد  بمیرد, بـوى بهشت به وى نمـیرسـد .

تفسیر کشاف زمخشرى , ج 3,ص 467.

 

22.سزاى زن و مرد همسر آزار

اَیُّمَا امْرِاةٍ اَذَتْ زَوجَها بِلِسانِها لَم یَقبَل اللهُ مِنهَا صرفاً وَ لاعِدلاً وَ لا حَسَنَةً مِـن عَمَلِها حَتَى تُرضِیهِ وَ اِنْ صَامَتْ نَهارَهَا و قامَتْ لَیلَها وَ کَانَتْ اَوَلَ مَـن یَرِدُ النارَ وَ کذلک الرَّجُلُ اِذَا کانَ لَها ظالماً

 هر زنـى که شـوهر خـود را با زبان بیازارد خداوند هیچ جبران و عوض و نیکـى ازکارش را نمیپذیرد تا او را راضى کند, اگر چه روزش را روزه بگیرد و شبـش را به عبادت بگذراند و چنین زنى اول کسى است که داخل جهنـم خـواهد شد و همچنیـن است اگر مرد به زنش ستم روا دارد.

امالى شیخ صدوق , ص 257.

 

23.سزاى زن ناسازگار با شوهر

اَیُّمَا امْرِأةِ لَم تـَرْفق بِزَوجِهَا وَ حَمَلَتْهُ عَلـَى ما لایَقـْدِرُ عَلَیهِ وَ مَا لایُطیقُ لـَم تُقبَل مِنها حَسَنَةٌ وَ تَلقـَى اللهَ وَ هُـوَ عَلیها غَضْبان

هرزنـى که با شـوهر خـود مـدارا ننماید واو را به کارى وادرا سازد که قـدرت وطاقت آن را ندارد, از او کارى نیکـى قبـول نمـیشـود ودر روز قیامت , خدا را درحـالتـى ملاقـات خـواهـد کـرد که بـر وى خشمگیـن بـاشـد.

همان , ص 285.

 

24.نخستین رسیدگى در قیامت

اَوَّلُ مَا یُقضَى یَومَ القِیامَةِ الدِماءُ.

 اولیـن کارى که در روز قیامت به آن رسیدگـى میشـود خـونهاى- به ناحق ریخته شده - است.

سفینه البحـار, ماده قتل , ج 2, ص 407

 

25.بیرحمى و ترحم

اِطلعتُ لَیلَةَ اِسـرَى عَلـى النارِ فَرَأیْتُ امْرَأةً تُعذَّب فَسَئَلتُ عَنها فَقِیلَ اَنَّها رَبَطَتْ هِرَّةً وَ لَم تُطَعِّمُها وَ لَـم تَسقِها و لـَم تـَدَعها تَاکُلَ مِـن خَشـاشِ الارضِ حَتـَّى مَاتَتْ فَعَذَّبَها بِذلکَ وَ اطلعتُ عَلـى الجَنَّةِ فَـرَأیْـتُ امـرَأةً مُـومِسة یَعنِــى زانِیةً فَسَئَلْتُ عَنهَا فَقِیلَ اَنَّها مَرَّتْ بِکَلْبٍ یَلهَثُ مِن العَطَـشِ فَاَرْسَلَتْ اِزارَهَا فِى بِئْرٍ فَعَصَرَتْهُ فِـى حَلقِهِ حَتـَّى روى فَغَفَـرَ اللهُ لَها.

 در شب مـعراج از دوزخ آگاهـى یـافتـم , زنـى را دیـدم که درعذاب است , از گناهش سوال کـردم پاسخ داده شد کـــــه او گربه اى را محکـم بست , درحالى که نه به آن حیوان خـوراکى داده و نه آبى نوشاند و آزادش هم نکرد تا خود در روى زمین چیزى را بـیابـد و بـخـورد و با این حال ماند تا مرد. خداوند این زن را به خـاطر آن گناه عذاب کرده است .

و از بهشت آگاهى یافتـم , زن آلـوده دامنى را دیدم و از وضعش سـوال کردم .

پاسخ ‌داده شد ایـن زن به سگى گذر کرد, در حالى که از عطش زبانش را از دهان بیرون آورده بود , او پارچه پیرهنـش را در چاهى فرود برد, پـس آن پارچه را در حلقوم سگ فشرد تا آن حیـوان سیراب شـد خـداوند گناه آن زن را به خاطرایـن کار بخشید.

جواهر الکلام , ج 31, ص 359.

 

26.عدم پذیرش اعمال ناخالص.

اِذا کانَ یَـومُ القِیامَةِ نادَى مُنادٍ یَسمَعُ اَهلُ الجَمعِ "اَینَ الذینَ کانـُوا یَعبُدونَ النَاسَ، قُـومُـوا خُذُوا اُجُـورَکُـم مِمَّـن عَمِلتُـم لَهُ فَاِنـِّى لا اَقبَلُ عَمَلاً خالِطة شـى ءً مِـنَ الـدُنیا وَ اَهلِها.

 چـون روز قیامت فـرا رسـد, نـدا دهنـده اى نـدا دهـد که همه مـردم میشنـوند گـوید: کجایند آنانکه مردم را میپرستیدند ؟ (یعنـى بـراى چشـم مـردم وخـوشـاینـد آنـان کـار مـیکـرده انـد) برخیزید و پاداشتان را ازکسـى کـــه براى او کار کردید بگیرید چـون مـن عملـى را که چیزى از دنیا واهل دنیا با آن مخلوط شده باشد, قبول نمیکنـم .

مشکات الانوار, ص 312.

 

27.دنیا طلبى ,عنصر حبط اعمال

لَیَجِیئنَ اَقـوامٌ یومَ القیامَةِ وَ اَعمالُهُم کَـجِبالِ تَهامَة فَیُـؤمَرُ بِهِم اِلَى النارِ قَالُـوا یا رَسولَ اللهِ مُصَلین ؟ قال نَعَم یُصَلون و یَصومُون و یَأخُذونَ وَهناً مِـنَ اللیلِ فَاِذَا عَرَضَ لَهُم شَـىءٌ مِـن الـدُنیا وَثَبـوا عَیله .

در روز قیامت گروهـى را بـراى محاسبه میآورند که اعمال نیک آنان ماننـد کـوههاى تهامه بر روى هـم انباشته است امـا فرمان میرسد که به آتـش برده شوند صـحـابـه گفتند : یـا رسول الله آیـا اینان نماز میخواندند؟ فرمـود: بلى نماز میخـواندند و روزه میگرفتند و قسمتى از شب را در عبـادت بــه سـر میبردند اما همیـن که چیزى از دنیا به آنها عرضه میشد, پرش و جهش می‌کردند تا خود را به آن برسانند.

لئالى الاخبار ,ص 465.

 

28.با هر که‌اى با اوستى

المَرءُ مَعَ مَن اَحَبَّ.

آدمـى ( در قیـامت ) بـاکســى است که او را دوست دارد.

سفینه البحار ماده حبیب , ص 201.

 

29.دوستى اهل بیت

مَـن سره اَن یُحیِىَ حَیاتِى وَ یَمـوتَ مَماتـِى وَ یَسکُـنَ جَنَّةَ عَدنٍ غَرَسَها رَبُِّـى فَلیـُوالِ عَلیاً مِن بَعدى وَ لیُوالِ وَلیَهُ وَ لیَقْتَدِ بِالاَئِمَّةِ مِن بَعدى فَاِنَّهُم عِترَتِى وَ خُلِقُوا مِـن طِینَتى، رُزِقُوا فَهْماً وَ عِلماً وَ وَیلٌ لِلمُکَذِّبین بِفَضلِهِم مِـن اُمَّتى، القاطِعیـنَ فِیهِم صِلَتى لا انالهم اللهُ شَفاعَتى .

 هر کس دوست داشته باشد که چون من زندگى کند وچون مـن بمیرد و در باغ بهشتى که پروردگارم پرورده جاى بگیرد، باید بعد از من على را, و دوست او را دوست بدارد و به پیشوایان بعد از من اقتدا کند که آنان عترت مـن هستند و از طینتم آفریده شـده اند و از درک و دانـش برخـوددار گردیـده انـد و واى بر آن گروه از امت مـن که برترى آنان را انکار کنند و پیوندشان را با مـن قطع نمایند که خداوند شفاعت مرا شامل حال آنان نخواهد کرد.

حلیه الاولیاء, ج 1, ص 86.

 

30.ولایت علىعلیه السلامشرط قبولى اعمال

فـو الذى بعثنى بالحق نبیا لو جاء احدکـم یوم القیامه باعمال کامثال الجبال ولـم یجـى ء بـولایه علـى بـن ابیطـالب لاکبه الله عزوجل فـى النار .

 سـوگنـد به خـدایـى که مرا به حق بـرانگیخته اگر یکـى از شما در روز قیامت بااعمالى هماننـد کـوهها بیاید.

اما فاقـد ولایت وقبـول حاکمیت علـى بـن ابیطالب بـاشـد, خـداونـد او را به رو در آتـش افکند.

امالى شیخ طوسى , ج 1,ص 314.

 

31.پاداش مریض

اذا مـرض المسلـم کتب الله له کاحسـن ما کـان یعمل فـى صحته و تسـاقطت ذنـوبه کما یتساقط  ورق الشجر.

 وقتى که مسلمان , بیمار شـود, خـداوند هماننـد بهتریـن حسناتـى که در حال سلامت انجام میداده در نامه عملـش مینـویسد و گناهانـش همچـون برگ درخت فرو میریزد.

مکارم الاخلاق , ص 195.

 

32.مسئولیت مسلمانى

من اصبح لایهتـم بامور المسلمین فلیـس منهم و مـن سمع رجلا ینادى "یا للمسلمیـن" فلم یجبه فلیس بمسلم .

 هر که صبح کند و به امور مسلمیـن همت نگمارد , از آنهانیست ;و هرکـس بشنود که شخصـى فریاد مـیزنـد: " اى مسلمانها به فریادم برسید" ولـى جـوابـش نگـوید,مسلمان نیست .

اصول کافى , ج 3, ص 293.

 

33.پیوستگى ایرانیان با اهل بیت علیهم السلام

قالت الرسول من الفُرْس لرسول الله (ص ) الى من نحـن یا رسول الله ؟ قال انتم منا و الینا اهل البیت .

 فرستادگان باذان , پادشاه یمـن , تحت الحمایه ایران که اصالتا ایرانى بـودند به حضور پیامبر اکرم (ص ) آمدند و گفتند: اى رسـول خدا: سرانجام ما فارسیان به نزد چه کسى خواهد بود؟ حضرت فرمـود: شما فارسیان از ما هستیـد و سرانجامتان به سـوى ما و خانـدان ماخواهد بود.

قال ابـن هشام : فبلغنى عن الزهرى انه قال : فمِـن ثَـمَّ قال رسول الله : سلمان منااهل البیت .

ابـن هشام از قول زهرى گوید: و از همین جا بود که پیامبر فرمود: سلمان از اهل بیت ماست .

سیره ابن هشام , ج 1,ص 72.

 

34.خیانت بزرگ

من تقدم على المسلمین و هو یرى ان فیهم مـن هو افضل منه فقد خان الله و رسوله و المسلمین .

 کسى که بر مسلمانان پیشـى گیرد, در حالـى که میداند در میان آنها کسـى افضل وبهتر از او وجـود دارد, چنیـن کسى به خدا و رسولـش و همه مسلمانان خیانت کرده است .

الغدیر, ج 8, ص 291.

 

35.ارزش هدایت

لان یهدى الله بک رجلا واحـدا خیـر لک ممـا طلعت علیه الشمس .

 پیـامبـر اکـرم (ص ) خطـاب به حضـرت علـى (ع ) فـرمود: هدایت نمـودن خداوند فردى را به وسیله تو از آنچه آفتاب بر آن بتابد براى تـوبهتر و ارزنده تر است .

شـرح نهج البلاغه ابـن ابـى احـدیـد, ج 1,ص 342.

 

36.مردمان آخرالزمان

یاتـى على الناس زمان تخبث فیه سرائرهـم و تحسـن فیه علانیتهم طمعا مـن الدنیا,لایریدون به ما عنـد ربهم , یکـون دینهم ریـاء لایخالطهم خـوف , یعمهم الله بعقاب فیـدعونه دعاء الغریق فلا یستجیب لهم .

 زمانى بر مردم فرا مـى رسد که براى طمع در دنیا, باطنشان پلید و ظاهرشان زیبا باشـد, علاقه اى به آنچه نزد پروردگارشان است نشان ندهند, دیـن آنها ریا شـود وخـوفـى (از خـدا) در دلشان آمیخته نشـود, خـداونـد همه آنها را به عذاب سختـى گـرفتار کند, پـس مانند دعای شخص غریق دعا کنند, ولـى دعایشان را اجابت نکند.

اصول کافى , ج 3,ص 404.

 

37.راستگو ترین صحابه

مـااظلت الخضـراء و لااقلت الغبـراء مـن ذى لهجه اصـدق مـن ابــی ذر.

 آسمان سایه نینداخته و زمیـن در بر نگرفته , صاحب سخنى راستگوتر از ابوذر را.

الغدیـر, ج 8,ص 97, و شـرح نهج البلاغه ابـن ابـى الحـدیــــد, ج 2,ص 354.

 

38.پرسش از عالمان و همنشینى با فقیران

سـائلـوا العلمـاء و خـاطبـوا الحکماء و جـالسـوا الفقـراء.

 از دانشمنـدان بپـرسیـد و با فـرزانگان سخـن بگـوییـد و با فقیـران بنشینیـد.

تحف العقول , ص 41.

 

39.دستبوسى نه.

هذا تفعله الاعاجـم بملـوکها و لست بملک انمـا انـا رجل منکـم .

 مردى خواست تا بر دست رسـول خـدا (ص ) بـوسه زنـد, پیامبر دست خـود را کشیـد وفرمود: ایـن کارى است که عجمها با پادشاهان خـود میکنند و من شاه نیستـم , مـن مردى از خودتان هستم .

خیانت در گزارش تاریخ , ج 3,ص 271.

 

40.مهربانى با همنوعان

ما آمن بـى مـن بات شبعان و جاره جائع و ما مـن اهل قـریه یبیت و فیهم جائع لاینظر الله الیهم یوم القیمه .

به مـن ایمان نیاورده کسـى که سیر بخـوابـد و همسایه اش گرسنه باشـد, و اهل یک آبادى که شب را بگذرانند و در میان ایشان گرسنه اى باشد, خـداوند در روز قیامت به آنها نظر رحمت نیفکند.

اصول کافى , ج 4,ص 493.

منبع: تبیان

دسته: سیره پیامبر