هنگامى که حضرت محمد صلى الله علیه و آله پس از فتح مکه، به جنگ حنین مى رفت، باید فرماندارى شایسته براى اداره اصلى ترین مرکز اسلامى برمى گزید. پیامبر، جوانى بیست و یک ساله را براى این کار بزرگ انتخاب کرد که عتاب بن اسید نام داشت. آن گاه فرمود: اى عتّاب! مى دانى تو را بر چه کسانى گماشتم؟ تو را بر مردمان (شهر) خدا گماشتم و اگر براى آنان بهتر از تو سراغ داشتم، او را بر ایشان مى گماشتم.1 حتى پیامبر براى اینکه پاسخ اعتراض هاى بیهوده را بدهد، فرمود: کسى در نافرمانى از او به کمى سنش استدلال نکند؛ زیرا مسن تر، شایسته تر نیست، بلکه شایسته تر، بزرگ تر است. عتاب تا آخر عمر مبارک پیامبر، فرماندار مکه باقى ماند. این در حالى بود که بسیارى از پیران و ریش سفیدان در اطراف پیامبر بودند.2