چنین نیست که همواره بزرگ سالان بر کودکان و نوجوانان مقدم باشند. سهل بن ساعدى مى گوید: «براى رسول خدا صلى الله علیه و آله نوشیدنى آوردند، حضرت از نوشید. در سمت راست او نوجوانى نشسته بود و در سمت چپ او ریش سفیدانى. پیامبر به نوجوان فرمود: اگر به من اجازه مى دهى این نوشیدنى را به آنان بدهم؟ نوجوان گفت: من سهم خودم از تو را به هیچ کس نمى دهم. پیامبر نیز نوشیدنى را در اختیار او قرار داد».1