انسان با رفتن به قبرستان و زیارت اهل قبور و اندیشیدن به پایان زندگی دنیوی، آینده حتمی خود را پیش رو می‌بیند و با اندکی اندیشه درمی‌یابد همان‌گونه که دیگران از دنیا رفتند، او نیز خواهد رفت و روزی عمر وی به پایان خواهد رسید و باید خود را برای یک زندگی ابدی آماده سازد.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله در این‌باره می‌فرماید: «فَزُوروها فَاِنَّ لَکُم فیها عِبْرَةً؛ به زیارت مردگان بروید؛ زیرا در این کار برای شما عبرت‌آموزی است».1 آن حضرت در کلامی دیگر فرمود: «اِطَّلِع فِی الْقُبورِ وَ اعتَبِرْ بِالنُّشورِ؛ به قبرها بنگر و از روز رستاخیز پند گیر».2 در حدیثی دیگر از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله درباره حکمت زیارت قبور می‌خوانیم: «فَزُوروا الْقُبورَ، فَاِنَّها تُزهِّدُ فِی الدُّنیا وَ تُذکِّرالاخِرَةَ؛ قبر‌ها را زیارت کنید؛ زیرا این کار سبب زهد در دنیا و یادآوری آخرت می‌شود».3 همچنین، آن حضرت در کلامی دیگر می‌فرماید: «ألا! فَزُوروها فَاِنَّها تُرِقُّ الْقَلْبِ وَ تُدمعُ الْعَیَن وَ تُذکِّرُ الاخِرَة؛ به زیارت قبر‌ها بروید؛ زیرا این کار رقّت قلب می‌آورد و چشم را اشک‌بار می‌کند و یادآور آخرت است».4

1. کنز العمال، ج 15، ص 272.
2. همان، نهج الفصاحه، ص 64، ش330.
3. کنز العمال، ج 15، ص 272.
4. همان.