یکی از راه‌ها برای به خاطر سپردن موضوعی مهم، قرار دادن نشانه‌های مربوط به آن موضوع در برابر دیدگان است. نوشتن وصیت‌نامه، تهیه کفن و کارهایی مانند آن از عناصر اثرگذار در یادآوری معاد به‌شمار می‌آید. پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله از همین راه کار مهم برای تعمیق یاد معاد و ایمان به تحقق آن بهره می‌برد و یاران خود را به نوشتن وصیت‌نامه و آماده کردن کفن سفارش می‌کرد. آن حضرت در حدیثی، در این‌باره می‌فرماید: «اَلْوَصِیَّةُ حَقٌّ عَلَیٍ کُلِّ مُسْلِمٍ؛ وصیت، تکلیف هر مسلمانی است».1 همچنین، در روایتی دیگر فرمود: «مَنْ ماتَ بِغَیْرِ وَصیةٍ مَاتَ مِیَتةً جَاهلیةً؛ هر کس بدون وصیت بمیرد، به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است».2 انسانی که بدون وصیت از دنیا برود، به این نکته که به کجا منتقل خواهد شد و نیز به درجه اهمیت سفر آخرت، نادان بوده است، و گرنه خود را برای این سفر آماده می‌ساخت. رسول خدا صلی الله علیه و آله تا آن اندازه به وصیت اهمیت می‌داد که می‌فرمود: مَا یَنْبَغی لِاِمْرَءٍ مُسْلِمٍ اَنْ یبیَتَ لَیلَةً اِلاّ وَ وَصِیَّتُهُ تَحْتَ رَأَسِه.3 برای مسلمان سزاوار نیست شب بخوابد، مگر اینکه وصیتش زیر سرش باشد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله درباره آماده ساختن کفن نیز فرموده است: اِذَا اَعَدّ الرَّجُلُ کفَنَه کَان مَأْجُوراً کُلَّما نَظَرَ اِلیهِ.4 وقتی انسان کفنش را آماده ساخت، هرگاه به آن نگاه کند، به وی پاداش داده می‌شود.