برای نیل به کمال و سعادت راهی جز تمسک به آیات الهی و سیره و سنت اهل بیت علیهم السلام نداریم. بنا بر آیه قرآن باید به ریسمان الهی چنگ زده و مطیع او باشیم، وقتی در این راه قدم نهادیم؛ آنگاه است که رو به سوی خلیفة اللهی کرده و شایستگی جانشینی خدا بر روی زمین را کسب خواهیم کرد. امید که خدای مهربان به ما  توفیق بندگی کردن را اعطا نماید. حال گوش جان می سپاریم به اندرزهایرسول گرامی اسلام، همو که نجاتبخش انسان ها می باشد.   

1- هر چه فرزند آدم پیرتر مى‏شود، دو صفت در او جوانتر مى‏گردد:حرص  و آرزو. 2- دو گروه از امت من هستند که اگر صلاح یابند، امت من صلاح مى‏یابد و اگر فاسد شوند، امت من فاسد مى‏شود:علما  وحکام. 3- شما همه شبان و مسؤول نگاهبانى یکدیگرید. 4- نمى‏توان همه را با مال راضى کرد اما به حسن خُلق، مى‏توان. 5- فقر بلاست. از آن بدتر، بیمارى تن، و از بیمارى تن دشوارتر، بیمارى دل است. 6- مؤمن همواره در جستجوى حکمت است.

7- از نشر دانش نمى‏توان جلو گیری کرد.

برای نیل به کمال و سعادت راهی جز تمسک به آیات الهی و سیره و سنت اهل بیت علیهم السلام نداریم. بنا بر آیه قرآن باید به ریسمان الهی چنگ زده و مطیع او باشیم، وقتی در این راه قدم نهادیم؛ آنگاه است که رو به سوی خلیفة اللهی کرده و شایستگی جانشینی خدا بر روی زمین را کسب خواهیم کرد. امید که خدای مهربان به ما  توفیق بندگی کردن را اعطا نماید. حال گوش جان می سپاریم به اندرزهایرسول گرامی اسلام، همو که نجاتبخش انسان ها می باشد.   

1- هر چه فرزند آدم پیرتر مى‏شود، دو صفت در او جوانتر مى‏گردد:حرص  و آرزو. 2- دو گروه از امت من هستند که اگر صلاح یابند، امت من صلاح مى‏یابد و اگر فاسد شوند، امت من فاسد مى‏شود:علما  وحکام. 3- شما همه شبان و مسؤول نگاهبانى یکدیگرید. 4- نمى‏توان همه را با مال راضى کرد اما به حسن خُلق، مى‏توان. 5- فقر بلاست. از آن بدتر، بیمارى تن، و از بیمارى تن دشوارتر، بیمارى دل است. 6- مؤمن همواره در جستجوى حکمت است.

7- از نشر دانش نمى‏توان جلو گیری کرد.

8- دل انسانى همچو پرى است که در بیابان به شاخه درختى آویزان باشد، از وزش بادها دائم در انقلاب است و زیر و رو مى‏شود.

9- مسلمان آن است که مسلمانان از دست و زبان او در آسایش باشند.

10- راه رهنمایى به کار نیک، آن است که خود عامل آن کار باشیم.

11- هر دل سوخته‏اى را عاقبت پاداشى است.

12- بهشت زیر قدم هاى مادران است.

13- در رفتار با زنان، از خدا بترسید و درباره آنان، از نیکى دریغ ننمایید.

14- پروردگار همه یکى است و پدر همه یکى. همه فرزند آدمید و آدم از خاک است. گرامى‏ترین شما نزد خداوند پرهیزگارترین شماست.

15- از لجاجت بپرهیزید که انگیزه آن، نادانى و حاصل آن، پشیمانى است.

16- بدترین مردم کسى است که گناه را نبخشد و از لغزش چشم نپوشد، و باز از او بدتر کسى است که مردم از گزند او در امان و به نیکى او امیدوار نباشند.

17- خشم مگیر و اگر گرفتى، لختى در قدرت کردگار بیاندیش. 18- چون تو را ستایش کنند، بگو اى خدا مرا بهتر از آنچه گمان دارند بساز و آنچه را از من نمى‏دانند بر من ببخش و مرا مسؤول آنچه مى‏گویند قرار مده. 19- به صورت متملقین خاک بپاشید. 20- اگر خدا خیر بنده‏اى را اراده کند، نفس او را واعظ و رهبر او قرار مى‏دهد. 21- صبح و شامى بر مؤمن نمى‏گذرد مگر آن که بر خود گمان خطا ببرد. 22- سخت ‏ترین دشمن تو همانا نفس اماره است که در میان دو پهلوى تو جا دارد. 23- دلاورترین مردم آن است که بر هواى نفس غالب آید.

24- با هواى نفس خود نبرد کنید تا مالک وجود خود گردید.

25- خوشا به حال کسى که توجه به عیوب خود، او را از توجه به عیوب دیگران باز دارد.

26- راستى به دل آرامش مى‏بخشد و از دروغ شک و پریشانى مى‏زاید.

27- مؤمن آسان انس مى‏گیرد و مأنوس دیگران مى‏شود.

28- مؤمنین همچون اجزاى یک بنا همدیگر را نگاه مى‏دارند.

29- مثل مؤمنین در دوستى و علقه به یکدیگر مثل پیکرى است که چون عضوى از آن به درد بیاید، باقى اعضا به تب و بى خوابى دچار مى‏شوند.

30- مردم مانند دندانه‏هاى شانه با هم برابرند.

31- دانش جویى بر هر مسلمانى واجب است.

32- فقرى سخت‏تر از نادانى و ثروتى بالاتر از خردمندى و عبادتى والاتر از تفکر نیست.

33- از گهواره تا گور دانش بجویید.

34- دانش بجویید گرچه در چین باشد.

35- شرافت مؤمن در شب زنده‏ دارى و عزت او در بى‏نیازى از دیگران است. 36- دانشمندان تشنه آموختن‏اند. 38- دست خدا با جماعت است. 39- پرهیزگارى جان و تن را آسایش مى‏بخشد. 40-هر کس چهل روز به خاطر خدا زندگى کند، چشمه حکمت از دلش به زبان جارى خواهد شد. 41- با خانواده خود به سر بردن، از گوشه مسجد گرفتن، نزد خداوند پسندیده‏تر است.

42- بهترین دوست شما آن است که معایب شما را به شما بنماید.

43-دانش را به بند نوشتن در آورید.

44- تا دل درست نشود، ایمان درست نخواهد شد و تا زبان درست نشود، دل درست نخواهد بود.

45- تا عقل کسى را نیازموده‏اید، به اسلام آوردن او وقعى نگذارید.

46-تنها با عقل مى‏توان به نیکی ها رسید. آن که عقل ندارد از دین تهى است.

47- زیان نادانان بیش از ضررى است که تبهکاران به دین مى‏رسانند.

48-هر صاحب خردى از امت مرا چهار چیز ضرورى است: گوش دادن به علم، به خاطر سپردن و منتشر ساختن دانش و بدان عمل کردن.

49- مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمى‏شود.

50-من براى امت خود، از بى‏تدبیرى بیم دارم نه از فقر.

51- خداوند زیباست و زیبایى را دوست مى‏دارد.

52- خداوند مؤمن صاحب حرفه را دوست دارد.

53- تملق، خوى مؤمن نیست.

54- نیرومندى به زور بازو نیست، نیرومند کسى است که بر خشم خود غالب آید.

55- بهترین مردم، سودمندترین آنان به حال دیگران‏اند.

56- بهترین خانه شما آن است که یتیمى در آن به عزت زندگى کند.

57- چه خوب است ثروت حلال در دست مرد نیک.

58- رشته عمل، با مرگ بریده مى‏شود مگر به سه وسیله: خیراتى که مستمر باشد، علمى که همواره منفعت برساند، فرزند صالحى که براى والدین دعاى خیر کند. 59- پرستش کنندگان خدا سه گروهند: یکى آنان که از ترس عبادت مى‏کنند و این عبادت بردگان است، دیگر آنان که به طمع پاداش عبادت مى‏کنند و این عبادت مزدوران است، گروه سوم آنان که به خاطر عشق و محبت عبادت مى‏کنند و این عبادت آزادگان است. 60- سه چیز نشانه ایمان است: دستگیرى با وجود تنگدستى، از حق خود به نفع دیگرى گذشتن، به دانشجو علم آموختن. 61- دوستى خود را به دوست ظاهر کن تا رشته محبت محکم تر شود.

62- آفت دین سه چیز است: فقیه بدکار، پیشواى ظالم، مقدس نادان.

63- مردم را از دوستانشان بشناسید، چه، انسان هم خوى خود را به دوستى مى‏گیرد.

64- گناه پنهان به صاحب گناه زیان مى‏رساند، گناه آشکار به جامعه.

65- در بهبودى کار دنیا بکوشید اما در کار آخرت چنان کنید که گویى فردا رفتنى هستید.

66- روزى را در قعر زمین بجویید.

67- چه بسا که از خود ستایى، از قدر خود مى‏کاهند و از فروتنى، بر مقام خود مى‏افزایند.

68- خدایا! فراخ ترین روزى مرا در پیرى و پایان زندگى کرامت فرما.

69- از جمله حقوق فرزند بر پدر این است که نام نیکو بر او بگذارد و نوشتن به او بیاموزد و چون بالغ شد، برای او همسر انتخاب کند.

70- صاحب قدرت، آن را به نفع خود به کار مى‏برد.

71- سنگین‏ ترین چیزى که در ترازوى اعمال گذارده مى‏شود، خوشخویى است.

72- سه امر، شایسته توجه خردمند است: بهبودى زندگانى، توشه آخرت، عیش حلال.

73- خوشا کسى که زیادى مال را به دیگران ببخشد و زیادى سخن را براى خود نگاه دارد.

74- مرگ، ما را از هر ناصحى بى‏نیاز مى‏کند. 75- این همه حرص حکومت و ریاست و این همه رنج و پشیمانى در عاقبت! 76- عالم فاسد، بدترین مردم است. 77-هر جا که بدکاران حکمروا باشند و نابخردان را گرامى بدارند، باید منتظر بلایى بود. 78- نفرین باد بر کسى که بار خود را به دوش دیگران بگذارد. 79-زیبایى شخص در گفتار اوست.

80- عبادت هفت گونه است که از همه والاتر طلب روزى حلال است. نیز نشانه خشنودى خدا از مردمى، ارزانى قیمت ها و عدالت حکومت آنهاست.

82- هر قومى شایسته حکومتى است که دارد.

83-از ناسزا گفتن، به جز کینه مردم سودى نمى‏برى.

84-پس از بت پرستیدن، آنچه به من نهى کرده‏اند در افتادن با مردم است.

85- کارى که نسنجیده انجام شود، بسا که احتمال زیان دارد.

86- آن که از نعمت سازش با مردم محروم است، از نیکی ها یکسره محروم خواهد بود.

87- از دیگران چیزى نخواهید گرچه یک چوب مسواک باشد.

88- خداوند دوست ندارد که بنده‏اى را بین یارانش با امتیاز مخصوص ببیند.

89-مؤمن خنده‏ رو و شوخ است، و منافق عبوس و خشمناک.

90- اگر فال بد زدى، به کار خود ادامه بده و اگر گمان بد بردى، فراموش کن و اگر حسود شدى، خود دار باش.

91-دست یکدیگر را به دوستى بفشارید که کینه را از دل مى‏برد.

92- هر که صبح کند و به فکر اصلاح کار مسلمانان نباشد، مسلمان نیست.

93- خوشرویى کینه را از دل مى‏برد.

94- مبادا که ترس از مردم، شما را از گفتن حقیقت باز دارد!

95- خردمندترین مردم کسى است که با دیگران بهتر بسازد.

96- در یک سطح زندگى کنید تا دل هاى شما در یک سطح قرار بگیرد. با یکدیگر در تماس باشید تا به هم مهربان شوید.

97- هنگام مرگ، مردمان مى‏پرسند: از ثروت چه باقى گذاشته؟ فرشتگان مى‏پرسند: از عمل نیک چه پیش فرستاده؟

98- منفورترین حلال ها نزد خداوند طلاق است.

99- بهترین کار خیر، اصلاح بین مردم است.

100- خدایا مرا به دانش توانگر ساز و به بردبارى زینت بخش و به پرهیزگارى گرامى بدار و به تندرستى زیبایى ده.

 بارالها ما را به اخلاق پسندیده زینت بفرما.

 منبع: نهج الفصاحه